ကၽြႏ္ုပ္၏လုပ္ေဖာ္ေဆာင္ဖက္တစ္ဦးက သူသည္ ‘‘သခင္ေယ႐ႈ၏အပိုင္’’ျဖစ္သည္ကို သူမယံုခဲ့ေၾကာင္း ဝန္ခံခဲ့သည္။ သူ႔အေခၚအရ ‘‘ဇိမ္က်ၿပီး အတၱျပည့္သည့္’’သူ႔ဘဝက ဘယ္သို႔ဘယ္ပံုစသည္ျဖင့္ သူေျပာျပသည္။ သို႔ေသာ္ ယင္းက သူ႔ကို စိတ္ေက်နပ္မႈမေပးေၾကာင္း သူေျပာျပသမွ်ကို ကၽြႏ္ုပ္နားေထာင္ခဲ့သည္။ ‘‘ဒါေပမယ့္ ကၽြန္ေတာ္ ျပႆနာက ေကာင္းတဲ့သူျဖစ္ဖို႔ ကၽြန္ေတာ္ ႀကိဳးစားတယ္၊ ဒါေပမယ့္ မရဘူး။ ကၽြန္ေတာ္ လုပ္ခ်င္တဲ့အရာကို ကၽြန္ေတာ္ မလုပ္ႏိုင္ဘူး၊ ၿပီးေတာ့ ကၽြန္ေတာ္မလုပ္ခ်င္တဲ့ အရာေတြကိုေတာ့ ဆက္ၿပီးလုပ္ေနတယ္’’ဟု ေျပာသည္။
‘‘ခင္ဗ်ားရဲ႕လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္က ဘာလဲ’’ဟု စိတ္ရင္းျဖင့္ သူက ေမးရာ ‘‘ကၽြန္ေတာ့္ရဲ႕ လွ်ိဳ႕ဝွက္ခ်က္က လွ်ဳိ႕ဝွက္ မဟုတ္ပါဘူး။ ကၽြန္ေတာ္လည္း ခင္ဗ်ားလိုပဲ၊ ဘုရားသခင္ရဲ႕ စံခ်ိန္မီေအာင္ အသက္ရွင္ႏိုင္တဲ့တန္ခိုး ကၽြန္ေတာ့္မွာလည္း မရွိဘူး။ ဒါေၾကာင့္ သခင္ေယ႐ႈကို ကၽြန္ေတာ္တို႔ လိုအပ္တယ္’’ ဟုကၽြန္ေတာ္ ေျဖခဲ့သည္။
ကၽြန္ေတာ္က က်မ္းစာအုပ္ထုတ္ၿပီး သူေျပာသကဲ့သို႔ ရွင္ေပါလုေရးသားခဲ့သည့္ ေရာမ…
တ႐ုတ္ျပည္ကို ဂ်ပန္တို႔ဝင္ေရာက္တိုက္ခိုက္စဥ္ ေဒါက္တာဝီလ်ံ ေဝါလစ္သည္ သာသနာျပဳခြဲစိတ္ဆရာဝန္အျဖစ္ တ႐ုတ္ျပည္ ဝူေဇာင္းေဒသ၌ တာဝန္ထမ္းေဆာင္ ေနခ်ိန္ျဖစ္သည္။ သူသည္ Stout ေအာက္ေမ႔ဖြယ္ေဆး႐ံု၏တာဝန္ခံတစ္ဦးအေနျဖင္႔
ေလွႀကီးတစ္စီးေပၚသို႔ ေဆးပစၥည္းကရိယာမ်ား တင္ေဆာင္ရန္ အမိန္႔ေပးလိုက္သည္။ ၾကည္းတပ္၏ထုိးစစ္ဆင္မႈမ်ားကို ေ႐ွာင္ရန္ ျမစ္ေၾကာင္း တစ္ေလွ်ာက္ စုန္ခ်ည္ဆန္ခ်ည္ ကူးသန္းသြားလာလ်က္ ေဆးကုသျခင္းလုပ္ငန္းကို ဆက္လက္ လုပ္ေဆာင္ခဲ႔သည္။
ဖိ ၁း၂၁ သည္ ေဒါက္တာေဝါလစ္အႀကိဳက္ဆံုး က်မ္းပိုဒ္မ်ားအနက္တစ္ခုျဖစ္ၿပီး အႏၲရာယ္ၾကံဳရသည့္ အခ်ိန္ကာလမ်ားတြင္ ‘‘သူအသက္႐ွင္လွ်င္ ကယ္တင္႐ွင္ အတြက္ အမႈေဆာင္မည္။ သူေသလွ်င္လည္း ခရစ္ေတာ္ႏွင္႔ ထာဝရေနရမည္’’ ဟူသည့္ ကတိေတာ္ကို ခံရမည္ဟု ထုိက်မ္းပိုဒ္က သူ႔ကို သတိေပး သည္။ ၁၉၅၁ ခုႏွစ္တြင္ မွားယြင္းအက်ဥ္းက်ခံရၿပီး ေထာင္၌ သူေသဆံုးသြားခ်ိန္တြင္ ထိုက်မ္းပိုဒ္သည္ အထူးအဓိပၸာယ္ ေလးနက္ေပၚလြင္ခဲ႔သည္။
႐ွင္ေပါလု၏ေရးသားခ်က္က ေလးနက္ေသာ ဆည္းကပ္မႈကို ေဖာ္က်ဴးေနၿပီး၊ ခရစ္ေတာ္ေနာက္ေတာ္လိုက္မ်ားအေနျဖင္႔ ထိုစိတ္ထားမ်ိဳးရွိရန္…
တစ္ခါတစ္ရံ အသက္တာ၏ဘ၀ခရီးလမ္းသည္ ၾကမ္းတမ္းလြန္းေသာေၾကာင္႔ ကၽြႏု္ပ္တို႔ ေၾကာက္႐ြံ႕ထိတ္လန္႔သြားၿပီး အေမွာင္ထုႀကီးက အဆံုးမ႐ွိေတာ႔ဟုထင္ရသည္။ ကၽြႏု္ပ္၏ မိသားစုဘ၀၌ ဤသို႔အၾကပ္အတည္းႀကံဳရခ်ိန္တြင္ ဇနီးသည္က သူ ဘုရား႐ွင္ႏွင္႔ အခ်ိန္ယူၿပီးေနာက္ ရ႐ွိခဲ႔ေသာသင္ခန္းစာသစ္ကို တစ္မနက္က ဖြင္႔ေျပာျပခဲ႔သည္။ ‘‘ကၽြန္မတို႔ ဒီေမွာင္မိုက္ခ်ိန္မွာ သင္ယူရ႐ွိခဲ႔တဲ႔ သင္ခန္းစာ ေတြကို အလင္းထဲ ေရာက္႐ွိသြားခ်ိန္မွာ ေမ႔သြားမွာကို ဘုရားရွင္မလိုလားဘူးလို႔ ကၽြန္မထင္တယ္’’ ဟု ေျပာပါသည္။
႐ွင္ေပါလုသည္ သူႏွင္႔သူ႔မိတ္ေဆြမ်ား အာ႐ွိျပည္တြင္ ခံစားခဲ႔ရေသာ အလြန္ဆိုး႐ြားေသာ အခက္အခဲမ်ားအေၾကာင္း ေဖာ္ျပၿပီးေနာက္ အထက္ပါအေတြးသေဘာကို ေကာရိႏသဳ အသင္းသားမ်ားထံ ေရးသားေပးပို႔ခဲ႔သည္ (၂ ေကာ ၁)။ ဘုရားသခင္သည္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔၏ အေမွာင္မိုက္ဆံုးေသာ အခ်ိန္မ်ားတြင္ပင္ ကယ္တင္ေ႐ြးႏုတ္ေပးေၾကာင္း ေကာရိႏသဳ အသင္းသားမ်ားကို သူသိနားလည္ေစလိုသည္။ ကၽြႏု္ပ္တို႔ သက္သာျခင္းကို ခံစားရသည္တြင္ အျခားသူမ်ားကို သက္သာ ေစရန္အလိုငွာ သင္ယူတတ္ရန္ ျဖစ္သည္(း၄)။ ႐ွင္ေပါလုႏွင္႔…
ျမက္ခင္းေပၚတြင္လဲက်ေနသည့္ သစ္ပင္ႀကီးႏွင့္စာလွ်င္ အလြန္ေသးငယ္ေသာ လူတစ္စုသည္ ထိုသစ္ပင္ႀကီးအနီးတြင္ ရပ္လ်က္ေနၾကသည္။ ထိုလူစုထဲမွ အသက္ ႀကီးႀကီး အမ်ိဳးသမီးႀကီးက ႀကိမ္တုတ္ေထာက္ကို မွီလ်က္ ယမန္ေန႔က အျဖစ္အပ်က္ကို ရွင္းျပသည္။ ျပင္းျပင္းထန္ထန္ တိုက္သြားသည့္မုန္တိုင္းေၾကာင့္ “ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ အံ႔မခန္းသစ္ပင္ႀကီး လဲသြားတယ္။ ေတာ္ေတာ္ ဆိုးတယ္႐ွင္။ ဒါတင္မကေသးဘူး၊ သိပ္လွပတဲ့ ကၽြန္မတို႔ရဲ႕ ေက်ာက္စီျခံစည္း႐ိုးနံရံလည္း ၿပိဳလဲခဲ့တယ္။ အဲဒီ ေက်ာက္စီ နံရံကို ကၽြန္မတို႔မဂၤလာေဆာင္တုန္းက ကၽြန္မခင္ပြန္းက ေဆာက္ခဲ့တာ။ အဲဒီနံရံကို သူတကယ္ သေဘာက်ခဲ့တာ။ ကၽြန္မလည္း ႏွစ္သက္တယ္။ အခုေတာ့ သူမရွိေတာ့သလို ေက်ာက္နံရံႀကီးလည္း မရွိေတာ့ဘူး” ဟု ရွင္းျပသည္။
ေနာက္တစ္ေန႔နံနက္တြင္ သစ္ပင္ဖယ္ရွင္းေရး ကုမၸဏီမွ ဝန္ထမ္းမ်ားလာေရာက္ၿပီး ထိုအပင္ႀကီးကို ဖယ္ရွင္းေပးသည္ကို လွမ္းၾကည့္ရင္း သူမ၏မ်က္ႏွာျပံဳးရႊင္ သြားသည္။ လူႀကီးႏွစ္ဦးႏွင့္ ျမက္ခင္းျပင္ကိုညိႇေပးသည့္ လူငယ္ေလးတစ္ဦးတို႔သည္ သူအလြန္ႏွစ္သက္ျမတ္ႏုိးေသာ ေက်ာက္စီနံရံကို ျပန္လည္ ျပဳျပင္ရန္…
အဘြား အာဒါ ကို ကၽြန္ေတာ္စသိခ်ိန္တြင္ သူသည္ သူ႔မိတ္ေဆြႏွင့္သူ႔မိသားစုဝင္မ်ား အားလံုးတို႔ထက္ အသက္ပို႐ွည္ၿပီး ဘိုးဘြားရိပ္သာ၌ ေနထိုင္ေနသည္။ ‘‘လူတိုင္းက ကိုယ္႔ကိုခ်န္ရစ္ထားခဲ႔ၾကၿပီး သြားႏွင့္ၾကတာကို ၾကည့္ေနရတာ အသက္ႀကီးရင္႔ လာျခင္းရဲ႕ အခက္ခဲဆံုးအပိုင္းဘဲ’’ ဟု သူက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေျပာျပသည္။ တစ္ေန႔တြင္ ကၽြန္ေတာ္က အာဒါ ကို မည္သည့္အရာကို စိတ္ဝင္စားၿပီး သူ႔အခ်ိန္ကို မည္သို႔ကုန္ဆံုးေစသနည္းဟု ေမးခဲ႔သည္။ တမန္ေတာ္႐ွင္ေပါလု၏ ဖိ ၂း၂၁ က်မ္းပိုဒ္ျဖင္႔ သူက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ျပန္ေျဖခဲ႔သည္။ ‘‘ငါအသက္႐ွင္သည္အရာမွာ ခရစ္ေတာ္ျဖစ္၏။ ေသလွ်င္မူကား သာ၍အက်ိဳး႐ွိ၏’’။ ထပ္ၿပီး သူက ‘‘ကၽြန္မအသက္႐ွင္ေနသေရြ႕ ကၽြန္မလုပ္ရမယ္႔အလုပ္႐ွိတယ္။ ကၽြန္မေနေကာင္းတဲ႔ေန႔ေတြမွာ ဒီရိပ္သာမွာ႐ွိတဲ႔ သူေတြကို ေယ႐ႈအေၾကာင္း ေျပာခြင္႔ရတယ္။ ေနထိုင္မေကာင္းတဲ႔ေန႔ေတြမွာ ကၽြန္မ ဆုေတာင္းေပးႏိုင္ေသးတယ္’’ ဟူ၍ ေျပာခဲ႔သည္။
ဖိလိပၸိၾသဝါဒစာေစာင္ကို ႐ွင္ေပါလု ေထာင္နန္းစံရစဥ္တြင္ ေရးသားခဲ႔ျခင္းမွာ ထင္႐ွားပါသည္။…
လြန္ခဲ႔ေသာႏွစ္အနည္းငယ္က အမ်ိဳးသမီးတစ္ဦးက ဤသို႔ေျပာျပသည္။ သူ၏ ဆယ္ေက်ာ္သက္အ႐ြယ္သားက ျပင္းထန္ၾကမ္းတမ္းေသာ ျဖစ္ရပ္မ်ားပါသည့္ သတင္းကိုၾကည့္ေနရာ ရီမုကြန္တ႐ိုးကို ယူၿပီးခ်က္ျခင္း သူလိုင္းေျပာင္းလိုက္ကာ ‘‘ဒါကို သားၾကည့္ဖို႔ မလိုဘူး’’ ဟု သားကို ေျပာခ်လိုက္သည္။ သို႔ႏွင့္ သားအမိႏွစ္ဦး စကားမ်ား ၾကေတာ့သည္။ သား၏စိတ္ႏွလံုး၌ ‘‘သမၼာတရားႏွင္႔ ဆိုင္ေသာအရာ၊ ေလ်ာက္ပတ္ေသာအရာ၊ ေျဖာင္႔မတ္ေသာ အရာ... ’’မ်ားႏွင္႔ျဖည့္ရန္ လုိအပ္သည္ဟု သူေ၀မွ်ေျပာျပ သည္ (ဖိ ၄း၈)။ ညစာစားၿပီးေနာက္တြင္ သူႏွင္႔ သူ႔ခင္ပြန္းတို႔ တီဗြီၾကည့္ေနစဥ္ ငါးႏွစ္အ႐ြယ္သမီးေလး ႐ုတ္တရက္ေရာက္လာၿပီး တီဗြီကိုပိတ္လိုက္ကာ မိခင္၏ ေလသံအတုိင္း ‘‘အေမတုိ႔ ဒါေတြကို ၾကည့္ဖို႔မလိုဘူး။ အခု သမၼာက်မ္းစာထဲက အရာေတြကို ဆင္ျခင္ပါ’’ ဟု ေျပာလိုက္သည္။
အ႐ြယ္ေရာက္ၿပီးသူမ်ားျဖစ္သည့္ အားေလ်ာ္စြာ သတင္းမ်ားႏွင္႔ ျဖစ္ရပ္မ်ားကို ကေလးမ်ားထက္ ကၽြႏု္ပ္တုိ႔က ပို၍ မွတ္မိႏိုင္သည္။ ထိုဇနီးေမာင္ႏွံ၏သမီးေလးက သူ႔မိခင္၏သြန္သင္ခ်က္ကို…
ကၽြန္ေတာ္ အထက္တန္းေက်ာင္း ဒုတိယႏွစ္တက္ေရာက္စဥ္ ရပ္ကြက္အတြင္း႐ွိ ဘိုးလင္း အားကစား႐ံု၌ အလုပ္ရခဲ့သည္။ စေနေန႔မနက္တြင္ အလုပ္သြားရန္ ကၽြန္ေတာ္ တက္ႂကြ ေနသည္။ မေန႔ညေနက တာ၀န္က်သည့္ သန္႔ရွင္းေရး၀န္ထမ္း ေနမေကာင္းျဖစ္ေန ေၾကာင္း အေၾကာင္းၾကားလာသည္။ သူေဌးကို အလုပ္႐ႈပ္ခံၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ဖုန္းမဆက္ ေတာ႔ပါ။ သူေဌး အံ႔အားသင္႔သြားေအာင္ လုပ္မည္ စိတ္ကူးႏွင့္ ႐ႊံ႕ေပေနေသာ ၾကမ္းခင္းေႂကြျပားကို အခ်ိန္လင္႔သည္အထိ တိုက္ခၽြတ္ သန္႔႐ွင္းေရးလုပ္ခဲ႔သည္။ ထိုအျပင္ ဘာအမွား ျဖစ္မွာမို႔လို႔လဲဟုလည္း ကိုယ့္ဘာသာကိုယ္ေတြးမိသည္။
ျပႆနာအမ်ားႀကီး ျဖစ္ခဲ႔ပါသည္။ အားကစား႐ံုထဲ ၀င္လိုက္သည္ႏွင္႔ အနည္းငယ္ျမင္႔တက္အိုင္ေနေသာေရမ်ား၊ေပါေလာေပၚေနေသာ ဘိုးလင္းတိုင္မ်ား၊ ေရအိမ္သံုး စကၠဴလိပ္မ်ား၊ အမွတ္စာရင္းစာ႐ြက္ထည့္သည့္ဘူးမ်ား စသည္ တို႔ကို ေတြ႕လိုက္သည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အမွားကို ခ်က္ခ်င္း သိလိုက္သည္။ ၾကမ္းတိုက္ေနစဥ္ ေရပိုက္ေခါင္းကို မပိတ္မိဘဲ တစ္ညလံုး ဖြင္႔ထားခဲ႔မိျခင္းျဖစ္သည္။ မယံုႏိုင္ေအာင္ပင္ သူေဌးက ကၽြန္ေတာ္႔ကို ေပြ႕ဖက္ၿပီး…
‘‘လူနာသည္ ေရာဂါကို တြန္းလွန္ေနသည္’’ ဟု သူနာျပဳေလးက မွတ္ခ်က္ေရးထားသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ္၏ႏွလံုးဖြင္႔ခြဲစိတ္မႈအၿပီး ကၽြန္ေတာ္သတိျပန္ရလာခ်ိန္တြင္ ဓာတ္မတည့္သည့္ တန္ျပန္မႈဒဏ္ကို ခံေနရျခင္းျဖစ္ေၾကာင္းကို သူ မသိပါ။ လည္ေခ်ာင္း ၌လည္း ႁပြန္ထည့္ထား၍ ေနရသည္မွာ သက္ေသာင္႔သက္သာ မ႐ွိသည့္အျပင္ ကၽြန္ေတာ္႔ခႏၶာကိုယ္က အျပင္းအထန္လႈပ္႐ွားလ်က္၊ အသက္႐ွဴႁပြန္ကို ဆြဲမျဖဳတ္ႏိုင္ေအာင္ ပတ္စည္းထားသည့္ လက္ေမာင္းမွ လက္ပတ္ကို ဆြဲ႐ုန္းေနသည္။ ကၽြန္ေတာ္႔ အျဖစ္က ေၾကာက္လန္႔စရာေကာင္းၿပီး နာက်င္လွသည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြန္ေတာ႔္ လက္ယာဘက္႐ွိ သူနာျပဳအကူေလးက အမွတ္မထင္ ကၽြန္ေတာ္႔လက္ကို ကိုင္ထားစဥ္ မထင္မွတ္ ေသာ အျပဳအမူေလးမွ်သာ ျဖစ္ေသာ္လည္း သိမ္ေမြ႕ႏူးညံ့မႈကို အထူးသျဖင္႔ ခံစားလိုက္ရၿပီး ကၽြန္ေတာ္ ေနရသက္သာသြားကာ ကိုယ္ခႏၶာ ျပင္းထန္စြာ လႈပ္႐ွားမႈကို တားဆီးႏိုင္ခဲ႔သည္။
အျခားလူနာမ်ားထံမွ ဤအေတြ႕အၾကံဳကို သိထားျခင္းေၾကာင္႔ ႏွစ္သိမ္႔ေပးမည့္ လက္ေလးသည္ ကၽြန္ေတာ္႔ကိုလည္း သက္သာေစမည္ဟု သူနာျပဳဆရာမေလးသိသည္။…
၂၀၁၅ ခုႏွစ္ ႏို၀င္ဘာလတြင္ ႏွလံုးခြဲစိတ္ရမည္ဟု သိလိုက္ရေသာအခါ ကၽြႏု္ပ္ အနည္းငယ္ အံ့ၾသတုန္လႈပ္လ်က္ ထိုခြဲစိတ္မႈေၾကာင့္ ေသႏိုင္သည္ဟု ေတြးမိသည္။ ထို႔ေၾကာင့္ မေသမီ ကၽြႏ္ုပ္ျပဳျပင္ရမည့္ ေပါင္းသင္းဆက္ဆံေရး တစ္ခုခုရွိသလား။ မိသားစု အတြက္ ေငြေရးေၾကးေရး ျပင္ဆင္ေပးရမည္လား။ ခြဲစိတ္မႈေအာင္ျမင္သည့္တုိင္ အလုပ္ မလုပ္ႏိုင္ဘဲ လအတန္ၾကာနားရဦးမည္ျဖစ္၍ ႀကိဳၿပီး လုပ္ႏိုင္သည့္ အလုပ္မ်ားရွိမလား။ ေရြ႕ဆိုင္း၍ မရေသာ အလုပ္မ်ားအတြက္ မည္သူ႕ကို လႊဲခဲ့ရမည္နည္း။ လုပ္စရာ ရွိသည္မ်ားကို လုပ္ရင္း တစ္ဘက္မွလည္း ဆုေတာင္းရမည္။ သို႔ေသာ္ ကၽြႏ္ုပ္ ဘာမွ မလုပ္ႏိုင္ခဲ့ပါ။
ကၽြႏ္ုပ္၏ကိုယ္ခႏၶာသည္ အလြန္ပင္ပန္းေမာဟိုက္ၿပီး စိတ္ႏြမ္းလ်လ်က္ လြယ္ကူ႐ိုး႐ွင္းေသာတာ၀န္မ်ားကိုပင္ မလုပ္ ႏိုင္ပါ။ ဆုေတာင္းရန္ ႀကိဳးစားရာ မအီမသာျဖစ္မႈအေပၚ စိတ္ ေရာက္ေနၿပီး ႏွလံုးေရာဂါေၾကာင့္ အသက္ဖြဖြ႐ႉရင္း အိပ္ေပ်ာ္ သြားသည္။ စိတ္ပ်က္အားေလ်ာ့လိုက္ပါဘိ။ အလုပ္လည္း မလုပ္ႏိုင္၊ မိသားစုႏွင့္…
‘‘ေ၀ါဒို’’သည္ ‘‘Where’s Waldo? - ေ၀ါဒို ဘယ္မွာလဲ’’ ဟူသည့္ အေရာင္းရဆံုး ကေလး ကာတြန္းစာအုပ္မွ နာမည္ႀကီး ကာတြန္းဇာတ္ေကာင္ ျဖစ္သည္။ စာမ်က္ႏွာျပည့္ ေရးဆြဲထားသည့္ ကာတြန္းအ႐ုပ္မ်ားၾကားတြင္ ေပ်ာက္ေနသည့္ ေ၀ါဒိုကို ကေလးမ်ား ႐ွာေဖြၾကသည္။ ေ၀ါဒိုကို ႐ွာေတြ႕ၿပီး ကေလးမ်ား မ်က္ႏွာ၀င္းသြားလွ်င္ မိဘမ်ားက သေဘာက်သည္။ ေ၀ါဒိုအား ကူ႐ွာေပးရန္ ကေလးမ်ားက မိဘမ်ားကို ေခၚသည့္ အခါ မိဘမ်ားကလည္း ၾကည္ႏူးသည္။
ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္းကို ေႂကြးေၾကာ္ျခင္းေၾကာင္႔ ကနဦးအသင္းေတာ္၏သင္းေထာက္ သေတဖန္သည္ ေက်ာက္ခဲႏွင္႔ ပစ္သတ္ခံရၿပီးေနာက္ (တမန္ ၇)၊ မၾကာမီ ေနရာအႏွံ႔ ခရစ္ယာန္မ်ားကို ညႇဥ္းပန္းႏွိပ္စက္လာ၍ ၎တို႔ ေယ႐ု႐ွလင္ၿမိဳ႕မွထြက္ေျပးၾကရသည္။ သင္းေထာက္ဖိလိပၸဳ သည္လည္း ထိုခရစ္ယာန္မ်ားႏွင္႔အတူ ႐ွမာရိသို႔ ေျပးခဲ႔သည္။
ထိုၿမိဳ႕၌ ခရစ္ေတာ္အေၾကာင္း ေဟာေျပာရာ လူမ်ားစြာတို႔ ေကာင္းေကာင္း လက္ခံၾကသည္ (၈း၆)။…